Modlitwa do Anioła Stróża to jedna z pierwszych modlitw, której uczą się dzieci. Sam Anioł Stróż przedstawiany jest najczęściej jako opiekun dziecka właśnie. Można by zatem pomyśleć, że to taki „dziecięcy święty”. Jednak starsze osoby jednomyślnie mówią, że Anioł Stróż towarzyszy człowiekowi przez całe życie. Nawet jeśli zapomni się o nim w pewnym okresie swojego żywota, później przychodzi czas, aby ponownie się z nim zaprzyjaźnić.

Kult Aniołów Stróżów w Kościele katolickim sięga średniowiecza i przez wieki podsycany był przez kolejnych papieży. Od XVI wieku obchodzone jest święto Aniołów Stróżów przypadające na 2 października, 3 dni po wspomnieniu świętych Archaniołów Gabriela, Michała i Rafała. Kult ten przyjmuje jednak formę bardzo osobistą – każdy człowiek ma oddzielnego Anioła Stróża, a więc i niepowtarzalną z nim relację. Postaci Aniołów Stróżów przypominają człowiekowi o boskiej interwencji w jego życie, a zatem można je utożsamić z Bożą Opatrznością. Anioł Stróż każdego człowieka ma go ochraniać, upominać, uświadamiać duchowe zagrożenia, czy pomagać w wykonaniu powierzonych mu zadań.  Częste są wspomnienia starszych osób, że ich Anioł Stróż od czegoś ich uratował, np. kazał przesunąć się 2 kroki, a po chwili na to miejsce spadły potężne sople z dachu budynku. Są też relacje, według których Anioł Stróż o czymś kogoś poinformował, ale jednak nieszczęścia nie udało się uniknąć, np. podczas jazdy samochodem komuś przyszło do głowy, aby poprosić kierowcę o zmianę trasy. Jednak, z braku logicznych podstaw, osoba ta zaniechała działania. Jadąc dalej tą drogą, samochód uczestniczył w wypadku. Ta i podobne relacje, zebrane podczas badań terenowych, każdorazowo prowadziły do zbieżnych wniosków: należy słuchać Anioła Stróża, wyczulać się na jego ostrzeżenia, na przykład poprzez budowanie z nim bliższej relacji. Relacja ta zawsze swój początek brała z modlitwy „Aniele Boży”, która, być może dzięki swojej krótkiej i lekkiej, rymowanej formie, jest do dziś bardzo lubiana i chętnie odmawiana.

W ikonografii Anioł Stróż najczęściej trzyma za rękę jedno lub dwoje dzieci, czasem ochrania je tarczą. Bardzo popularne są obrazki, na których Anioł Stróż przeprowadza dwoje dzieci, chłopca i dziewczynkę, przez dziurawą kładkę, lub chroni dwoje dzieci bawiących się nad przepaścią. Do dziś te właśnie obrazki księża często wręczają dzieciom podczas odwiedzin kolędowych, czasem sceny te, w większych formatach, stają się prezentem dla niemowlęcia z okazji chrztu.

Pieśń do Świętego Anioła Stróża zamieszczona na niniejszej stronie pochodzi ze „Śpiewnika kościelnego” ks. Michała Marcina Mioduszewskiego. Jest ona, można powiedzieć, rozszerzoną modlitwą „Aniele Boży, stróżu mój”, jednak przeciwnie niż w modlitwie, pieśń opisuje fakty (np. „Ty mnie na ręku jak matka piastujesz”), a prośbę wyraża jedynie w ostatniej zwrotce. W pieśni słychać również podziękowania dla Anioła Stróża za opiekę.